Por Laura Fontalba
Ayer, la E28 Koordinadora de Bizkaia y Zirgariak, colectivo feminista de Indautxu, se concentraron para denunciar la agresión homófoba ocurrida recientemente en el barrio de Indautxu y la violencia sistémica que sufren las personas atravesadas por el cisteheropatriarcado, el racismo y el capitalismo.
Según explicaron, la víctima y el agresor se conocieron a través de la aplicación de citas GRINDR, mediante la cual el agresor fue creando un falso espacio de confianza y de interés afectivo-sexual a fin de conseguir un encuentro físico. Llegado el momento de conocerse, el agresor se aprovechó de la confianza creada para robar la cartera de la víctima y huir del lugar. «La persona agresora no se considera un cuerpo disidente y le hizo creer que su deseo sexual era distinto, con el fin último de cometer este robo», explicaron.
Tras el suceso, la víctima acudió a la policía para interponer una denuncia, pero el miedo a los prejuicios y a ser juzgado hizo que no especificase toda la situación, a fin de evitar los «discursos y juicios» que constantemente sufren las personas disidentes. Sin embargo, sí quiso hacer una denuncia pública para dar a conocer estas situaciones.
A raíz de ello, tanto los movimientos feministas de Indautxu como otros colectivos disidentes de Bilbao se movilizaron para mostrarle todo su apoyo y denunciar que no se trata de un caso aislado, sino de «un problema estructural que violenta y castiga a toda disidencia sexual o de género». «No estás solo y tienes a tu lado todo un barrio y una comunidad. Es el momento de señalar al sistema cisheteropatriarcal y a los agresores. Los que nos atacan, los que callan, los que nos criminalizan y los que ejercen la violencia institucional. Somos y seguiremos en libertad, vuestras agresiones no nos asustan», aseguraron.
Komunikatua:
Duela egun gutxi batzuk, Indautxuko auzoan emandako eraso homofobo baten berri izan dugu. Daukagun informazioagatik, gizon gazte batek, GRINDR aplikazioa erabiliz beste gizon bat ezagutu zuen. Erasotzailea konfiantza irabazten joan zen, azkenean aurrez aurre ezagutzea eta elkartzea erabaki zuten arte.
Erasotzaileak konfiantza espazioa erabili izan zuen diru-zorroa lapurtzeko, eta behin erasoa burututa korrika alde egin zuen. Jakin izandakoagatik gainera, pertsona erasotzaileak ez zeukan inolako sexu edo afektu interesik pertsona erasotuarekiko, bere burua ez baitu gorputz disidentetzat eta bere sexu desira bestelakoa zela sinetsarazi zuen, azken helburua lapurreta hori burutzea zelarik. Pertsona erasotuak poliziarengana jo zuenean, ez zuen izan nahi egoera guztia kontatu, espazio horretan berriro epaitua izango zelaren beldurragatik, hau da, pertsona disidenteok etengabe jasaten ditugun aurreiritzi, diskurtso eta epaiketak ekiditeko. Erasotuak ordea, salaketa publikoa egitea erabaki du, garrantzitsua delako horrelako egoeren berri ematea.
Auzoko mugimendu feministak eta Bilboko kolektibo disidente desberdinak kasu isolatu bat ez dela salatzera etorri gara, sexu- edo genero-disidentzia oro zigortzen eta bortxatzen duen egiturazko arazo bat baizik. Ez zaude bakarrik eta auzo zein komunitate oso bat duzu alboan. Sistema zisheteropatriarkala eta erasotzaileak seinalatzeko unea da. Erasotzen gaituztenak, isilik geratzen direnak, kriminalizatzen gaituztenak eta indarkeria instituzionala erabiltzen dutenak. Bagara, izango gara eta aske jarraituko dugu, zuen erasoek ez gaituzte beldurtzen. Zisheteropatriarkatuak, arrazakeriak eta kapitalismoak zeharkatzen gaituen pertsonok, pairatzen dugun indarkeria sistematikoaren kontrako posizionamenduak behar ditugu. Isilik gelditzea, etxean gelditzea, ez da aukera bat.