En Bilbao, el sindicato se ha reunido en la Diputación Foral de Bizkaia; en Donostia, en Alderdi Eder; en Gasteiz, en el Parlamento Vasco; y en Iruñea, en el Gobierno de Nafarroa. Con el objetivo de denunciar que la brecha salarial se basa en la división sexual del trabajo. Por tanto, aseguran que es imprescindible romper esa división para que las mujeres* tengan salarios y condiciones laborales dignas.
Eli Etxeberria, Secretaria de la Secretaría Feminista de LAB, ha señalado que, además de romper la división laboral por sexo, la publificación sería otra medida importante para acabar con la brecha salarial: “Nos quieren en un segundo plano en el mercado laboral. Deberían obligar desde los poderes públicos a las empresas que están masculinizadas a contratar a mujeres*”, ha señalado.
En palabras de la Secretaría Feminista, “no existen trabajos que sean propios de mujeres* o de hombres. Esto es una construcción. La diferente valoración de estos en función de quién los realiza no es neutra, ni normal, ni natural. Las impone el sistema para que las condiciones laborales de las mujeres* sean siempre peores, o para que seamos nosotras las responsables de todos los trabajos de cuidados en los hogares”.
Soldata arrakalarekin amaitzeko, sexuaren araberako lan banaketa apurtzea ezinbestekoa dela adierazi du LABek
Soldata arrakalaren kontrako egunaren harira, mobilizazioak egin ditugu Hego Euskal Herriko hiriburuetan. Bilbon, Bizkaiko Foru Aldundian izan da; Donostian, Alderdi Ederren; Gasteizen, Eusko Legebiltzarrean; eta Iruñean, Nafarroako Gobernuan. Hain zuzen ere, soldata arrakala sexuaren araberako lan banaketan oinarritzen dela salatu dugu. Hortaz, sexuaren araberako lan banaketa hori apurtzea ezinbestekoa dela nabarmendu dugu, emakumeok* soldatak eta lan baldintza duinak izan ditzaten.
Bilboko protestan, Idazkaritza Feministako idazkari Eli Etxeberriak hartu du hitza, eta adierazi du, sexuaren araberako lan banaketa apurtzeaz gain, publifikazioa litzatekeela beste neurri garrantzitsu bat arrakalarekin amaitzeko: “Publikoak diren zerbitzuen pribatizazioak dakar emakume* langileen prekarizazioa, zaintza lanekin zerikusia duten sektoreetan bereziki. Bigarren maila batean nahi gaituzte lan merkatuan”. Etxeberriaren arabera, “botere publikoetatik ere behartu beharko lituzkete maskulinizatuta dauden enpresak emakumeak* kontratatzera”.
Idazkaritza Feministaren hitzetan, “ez dago emakumeenak* edo gizonenak diren lanik. Hau eraikuntza bat da. Horiek noren arabera balioesten diren ez da neutroa, ez normala, ez naturala. Sistemak inposatzen ditu, emakumeen lan-baldintzak* beti okerragoak izan daitezen, edo gu izan gaitezen etxeko zaintza-lan guztien arduradunak”.
