Por Laura Fontalba
LAB convoca tres días más de huelga en el Sector de Ayuda a Domicilio de Bizkaia (SAD) para denunciar que la patronal continúa bloqueando la mesa de negociaciones, los ayuntamientos «miran para otro lado» y la Instituciones Públicas continúan permitiendo «la precariedad de las trabajadoras».
El sindicato ha anunciado nuevas movilizaciones para los días 27 y 28 de febrero, y 8 de marzo. La primera, el lunes 17, comenzará a las 8:30 de la mañana desde EITB y finalizará frente a la Diputación de Bizkaia.
LAB considera «muy grave» la situación de estas trabajadoras, que ya llevan más de 7 años sin un convenio en el sector. Han denunciado que, a pesar de que la vida se ha encarecido en un 16,6%, a estas trabajadoras sólo se les ha aumento un 3,6% en sus salarios hasta el 2025; mientras que la Patronal está recibiendo por hora de servicio entre un 20% y un 23% más que en 2016. El sindicato ha reivindicado que, según el aumento del IPC (2016-2022), las trabajadoras deberían haber logrado un aumento de 361,38€ mensuales (4.336,60€ en el salario anual); sin embargo, la propuesta de la patronal, contemplada desde 2016 hasta 2025, sólo les ha aumentado 72,36€ mensuales (868,36€ en el salario anual). Una situación «inaceptable» que surge a raíz de empresas que obtienen grandes beneficios por medio de la gestión de dinero público, y que funcionan como «empresas buitre ante la pasividad de los ayuntamientos y mancomunidades que les contratan».
El sindicato también ha apelado a la responsabilidad de los ayuntamientos y mancomunidades para preguntarles: «si van a seguir llenando los bolsillos de empresas que precarizan las condiciones de más de 1500 mujeres que trabajan en este sector en Bizkaia».
Asimismo, han asegurado que se mantendrán firmes en la lucha por un «servicio de calidad», y el reconocimiento de estas trabajadoras por medio de las mejoras laborales, que contemplan: recuperar el poder adquisitivo, complementos a las bajas por enfermedad, acuerdos contra la precariedad de las jornadas parciales estableciendo una jornada mínima y mecanismos claros y objetivos para ir aumentándola, fijezas de los contratos, acuerdos en Salud Laboral sobre riesgos psicosociales ( estrés, agresiones…) o mejorar la conciliación agrupando servicios, entre otras medidas.
Finalmente, LAB ha hecho un llamamiento a una unidad sindical real, porque consideran que la oferta unitaria de lucha, basada en un acuerdo mínimo, es imprescindible. Por eso, recientemente, propusieron un acuerdo al resto de sindicatos. Este contemplaba un acuerdo mínimo de no firma por debajo de la recuperación del IPC y propuestas de movilizaciones, entre otras acciones conjuntas. Sin embargo, este no fue aceptado. El sindicato ha asegurado que, «sin ese acuerdo mínimo, no ha querido participar en disfrazar de unidad lo que realmente no lo es»; pero que seguirán intentándolo de forma activa.
Komunikatua:
Sektorean 7 urte baino gehiago hitzarmenik gabe egon ondoren, LABek oso larritzat jo du Bizkaiko etxez etxeko laguntzako langileen egoera. Ez da kasualitatea, beste behin ere, ia guztiak emakumeak diren eta patronalak zaintza-zerbitzu publikoa ematen duen sektore batek negoziazioa blokeatzea eta erakunde publikoek emakume langileen prekaritatea ahalbidetzea.
Sindikatuak otsailaren 27an eta 28an deitu du greba, baita martxoaren 8an ere. Hainbat mobilizazio egingo dituzte egun horietan. Lehenengoa otsailaren 27ko 8:30ean EITBtik abiatu eta Bizkaiko Foru Aldundiaren aurrean amaituko den manifestazioa izango da.
LABen ustez onartezina da patronalari zerbitzu-ordu bakoitzeko 2016an baino %20-23 gehiago ordaintzen zaion bitartean, enpresa horiek %3,6ko soldata-igoera eskaintzea 2025era arte. 2022ra arte, izan ere, langileei %16,6 garestitu zaie bizitza.
LABek salatu du diru publikoa kudeatuz etekin handiak lortzen dituzten enpresa horiek benetako enpresa putreak direla, eta kontratatzen dituzten udal eta mankomunitateen pasibotasuna dela hori ahalbidetzen duena.
LABek zuzenean galdetu nahi die udalei eta mankomunitateei Bizkaian etxez etxeko laguntzaren sektorean lan egiten duten 1.500 emakume baino gehiagoren baldintzak prekarizatzen dituzten enpresen poltsikoak betetzen jarraituko ote duten. Hala, kalitatezko zerbitzu baten aldeko apustua egitea eskatzen du sindikatuak, egungo ereduak prekarietatea baino ez baitakar, bai langileentzat, baita zaintzen dituzten pertsonentzat ere.
2016tik 2022ra bitartean, ELZko langileok 361 euroko galera metatu genuen hileko soldatan, hau da, 4.336 euroko galera metatua urteko soldatan 2022ra arte.
Hala ere, sektore honetako enpresa putreek hilean 72 €-ko igoera eskaintzen digute, atzerapenik gabe, hau da, urteko soldata 868€ igotzea 2025era arte.
KPIaren igoera (2016-2022): 361, 38€ hilean / 4.336,60€ urteko soldata
Patronalaren proposamena ( 2016- 2025): 72,36 € hilean / 868,36€ urteko soldata
Lanarekiko aitortzaren alde borrokatzen du LABek, eta aitortza hori lan-baldintzen hobekuntzak dira. Erosteko ahalmena berreskuratzea, gaixotasunagatiko bajen osagarriak, lanaldi partzialen prekarietatearen aurkako akordioak, lanaldi minimo bat eta lanaldi hori handitzen joateko mekanismo argi eta objektiboak ezarriz, kontratuen finkotasunak, laneko osasunaren arloan arrisku psikosozialei (estresa, erasoak) buruzko akordioak eta kontziliazioa hobetzea zerbitzuak multzokatzearen bidez, besteak beste.
Benetako batasun sindikal baterako deia egiten du LABek. Uste du beharrezkoa dela borroka bateratua, gutxieneko akordio batean oinarritua. LABek proposamen bat helarazi zien idatziz sindikatu guztiei. Horren bidez, KPIaren berreskurapenaren azpitik dagoen ezer ez sinatzeko gutxieneko akordio bat eta mobilizazio bateratuen proposamena egin zuen. Baina beste sindikatuek ez zuten onartu. LABek, gutxieneko akordio hori gabe, ez du benetakoa ez den batasunaz mozorrotu nahi izan. Bada, publikoki konpromisoa hartzen du aktiboki batasun sindikala lortzeko saiatzen jarraitzeko.
Amaitzeko, deialdi honekin LABek 62 greba egun egin ditu, eta gehiago deituko ditu mahai gainean beste eskaintzarik ez badago. Udalak gatazka honen konponbidearen erantzule egiten ditu, eta erakunde horiekiko interpelazioa areagotzen joango dira, haiek direlako patronalei hitzarmenaren blokeoa ahalbidetzen diotenak.
