Por SOS Alde Zaharra y Bihotzean
Kaixo denoi. Lehenik eta behin, eskerrik asko agerraldi honetara bertaratu zareten guztioi. Prentsaurreko hau antolatu dugu, gure auzoan gertatzen ari den fenomenoaren larritasuna beste behin ere salatzeko. “Auzoa hiltzen ari zarete, baina guk defendatuko dugu” leloa aukeratu dugu kanpaina honetarako.
¿Y a qué nos referimos cuando decimos que están matando nuestro barrio? Somos alrededor de 7.000 los y las vecinas que habitamos las Siete Calles, pero a pesar de ello, nuestro barrio no está diseñado para cubrir nuestras necesidades, si no para el beneficio del capital privado.
Duela urte asko hasi ginen entzuten gure auzoa Europako zentro komertzial ireki handiena bihurtu nahi zutela. Norabide horretan, asko izan dira azken 10 urteetan zabaldu diren frankizia, multinazional eta souvenir dendak; eta bitartean betiko negozio txiki askok alokairuaren prezioari aurre egin ezinda, pertsiana itxi egin behar izan dute. Azken hilabetean egindako kontaketabatean, 202 lonja huts zenbatu ditugu auzoan. Oraindik ez dakigu haietako zenbat bihurtuko diren hotel, frankizia, edo zenbatek ez duten berriro negozioa irekiko.
A la realidad del comercio se le suma el grave problema de la vivienda. En este ámbito también vemos cómo el precio de los alquileres se eleva año tras año, imposibilitando que nuevas familias vengan a nuestro barrio, a la vez que la gente joven del Casco Viejo se ve obligada a buscar una vivienda en otros barrios. El turismo juega un rol muy importante en este aspecto, ya que los propietarios de viviendas deciden a menudo alquilar los pisos a turistas mediante diversas plataformas, esperando obtener así mayores beneficios económicos. Desde SOS Alde Zaharra y Bihotzean, además de rechazar el uso especulativo de la vivienda, queremos denunciar como plataformas como Airbnb y demás portales de vivienda turística matan nuestro barrio. Un dato muy claro de todo esto es que a día de hoy, el 25% de las camas disponibles en nuestro barrio están destinadas al turismo.
Espazio publikoaren erabilerari erreparatuz, argi geratzen da berriro ere interes ekonomikoak gailentzen direla auzokideon beharren gainetik. Gure auzoa kontsumitua izateko dago diseinatua, eta bertan gauza gutxi egin daiteke diruaren truke ez baldin bada. Esate baterako, kalean eserleku bat topatzea askoz errazagoa da diru-zorroa beteta edukiz gero. Izan ere, 50 banku publikotan esertzeko aukera daukagu udaletxearen arabera; hau ez da ezer ostalaritzak eskaintzen dituen 624 terraza-mahaiekin alderatuta.
Udalak, gainera, alfonbra gorria jartzen die enpresa multinazionalei, euren produktuak espazio publikoan promozionatzeko, Erriberako merkatuan edo Areatzan askotan ikusi dugun moduan. Bitartean, auzokideok zailtasunak besterik ez ditugu aurkitu gure kaleetan ekimen desberdinak egin nahi izan ditugunean. Auzoko jaiak antolatzerakoan jarritako trabak horren adibide bat besterik ez dira izan.
Frente a todo ello, nosotras creemos en un Casco Viejo habitable para sus vecinos y vecinas, en el que sea posible llevar a cabo una vida de barrio saludable y comunitaria, sin sentirnos parte de una postal en la que no tenemos capacidad de decisión. Vemos cada día, ya sea en las luchas que llevan a cabo las escuelas de Atxuri y Mugika por unos centros educativos dignos, o en la defensa del sistema público de salud, que sólo mediante la organización y la lucha conseguiremos revertir esta situación.
Bihotzean eta SOS Alde Zaharratik gure auzoa defendatzen jarraituko dugu, eta bizitzaz beteriko bestelako auzo-eredua aldarrikatzen; bide horretan hurrengo kurtsoan gurekin batera lan egitera animatzen den auzokide orori gerturatzeko gonbidapena luzatzen diogu. Bestalde, datorren asteazkenean, ekainak 22, Osakidetzaren aldeko auzo mobilizazioaren ondoren, lan-eguna jarri dugu udako kanpainari begira gure kaleak mezuz hustu ez daitezen eta datorren turisten saturazioari erantzun kolektibo bat emateko.
Besterik gabe, kaleetan ikusiko dugu elkar.
AUZOA HILTZEN ARI DIRA, BAINA GUK DEFENDATZEN JARRAITUKO DUGU!
