Por Laura Fontalba
Hoy, 26 de abril, Día de la Visibilidad Lésbica, desde Bilbo Feminista Saretzen se han concentrado en Bilbao para reivindicar y visibilizar la memoria lesbofeminista y reconocer su potencial para una toma de conciencia profunda sobre «el papel central de la heterosexualidad para el mantenimiento del patriarcado».
Esta tarde, multitud de feministas han reivindicado el lesbianismo como una posición política que prioriza vínculos, afectos, sanación y complicidad entre mujeres; y no como algo circunstancial, peripecia personal o limitado al espectro sexual. De hecho, han asegurado que estas son parte de los sujetos protagonistas de la lucha feminista.
Este 26 de abril, han querido dejar constancia de su rechazo contra el prototipo de mujer «atemporal, apolítico e hipersexualizado» limitado a «complacer a los hombres», para reivindicar: la pluma, el placer, la dignidad y el buen vivir de todas las mujeres. «Muchas son las fuerzas que intentan invisibilizar nuestra resistencia y borrar nuestro legado político para la liberación de las mujeres. (…) Dentro del movimiento LGTBI se siguen dando dinámicas de poder en las que seguimos viéndonos relegadas y poco representadas», han asegurado. Por ello, han recordado la importancia de realizar un análisis profundo sobre el «peligro» de la heterosexualidad, así como la necesidad de dejar a un lado el prototipo de familia monógama, nuclear y heterosexual; pues consideran que, con ello, sólo se arroja «misoginia y lesbo-odio».
Asimismo, han mencionado el papel de la extrema derecha como principales responsables de la persecución de las mujeres y la propagación del racismo y la xenofobia: «¡Basta ya de usar los cuerpos migrados y racializados como escudos de sus políticas de muerte!».
Desde Bilbo Feminista Saretze apuestan por un mundo de «reciprocidad, cálido amor, intenso cariño, tierno cuidado mutuo y energías para la vida»; y tienen claro que, para ello, la única vía posible es «quemar todos los armarios» y hacerse visibles.







Komunikatua:
Gaur, apirilak 26, Bilboko mugimendu feminista kalera atera da berriro ere, ikusgarritasun lesbikoaren eguna aldarrikatzeko. Beste urte batez, ozen eta gogor diogu lesbofeminismoa ekimen politikoa dela. Emakume guztiak sistema heteropatriarkalak haurtzarotik ezartzen dizkigun sexu- eta genero-arauak zalantzan jartzera eta desobeditzera gonbidatzen ditugu. Inoiz ez da berandu bollera izateko!
Lesbianak eta feministak: guztiz baztertutako existentzia, baina erabat boteretsua. Existentzia horrek arraren boterea deuseztatzen du, eta emakumeen genealogia ospatzen du mailarik intimoenetan. Lesbiana feminista bihurtzea heterosexualitaterik gabe patriarkatuak ez daukala lekurik ulertzea da. Lesbiana egitea, beraz, feminismoa gorputzetik pasatzeko modu bat da.
Ikusezintasun lesbikoak beldurrak, bakardadeak, kastrazioak eta auto-gorrotoa ezartzen dizkigu. Hari beretik, botere publikoek emakumeen existentzia baliozkotzen dute soilik beren gorputzak erreprodukziorako eskuragarri daudenean. Modu horretan, erditzen ez dugun lesbianon eskubideak urratzen dituzte, eta, batez ere, lesbiana nagusiak ikusezin bihurtzen dituzte. Zahartzarora iristean, berriro armairuan sarrarazten gaituzte, eta gure autonomia politiko-sexuala eta gozamenerako eta plazererako aukera ukatzen zaizkigu.
Bestalde, zuritasunean oinarrituta, sexu-askatasunaren inguruko abangoardiazko ideia bat egon arren, arrazializatutako lesbianak heterosexualtzat hartzen gaituzte. Gainera, eremu askotan, emakume migratu, arrazializatu eta ijitook asexualizatuak edo hipersexualizatuak izaten gara. Arrazakeriaren aurkako konpromiso lesbofeministaren aldeko apustua egiten dugu, gizon zuriak sortutako menderatzea errepikatuko ez duten emakumeen arteko maitasunak ehuntzeko. Horregatik, ozen eta gogor diogu badela garaia gure gorputzak eta desioak deskolonizatzeko!
Gaur, Euskal Herrian, gogora ekarri nahi ditugu munduan botere heteropatriarkalak zigortu, bortxatu, mehatxatu eta erail dituen lesbiana guztiak. Han eta hemen lesbianismoa askatasunaren aldeko borroka da. Oroimena, antzinakotasuna eta kultura lesbikoa aldarrikatzen ditugu.
Lesbiana feministak gara, aukeratutako eraikuntza soziopolitiko gisa, aliatu politiko gisa eta gure arteko subjektu afektibo gisa. Gizarte inklusibo eta anitza eskatzen dugu, lesbiana guztien nortasuna eta borroka aitortu eta errespetatuko dituena. Horregatik, apirilaren 26an, gure arbasoak ohoratu nahi ditugu, gaudenok elkar zaindu eta etorriko direnei ongi etorria egin. Izan ginen, gara eta izango gara! Gora borroka lesbofeminista!